Ρενάρ, Ζιλ

(Renard, Σαλόν-σιρ-Μαγέν, Μαγέν 1864 – Παρίσι 1910). Γάλλος συγγραφέας. Πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του ανάμεσα στο Παρίσι (όπου το 1889 ήταν ένας από τους ιδρυτές του Mercure de France) και στο πατρικό του χωριό Σιτρι-λε-Μιν (Νιεβρ), του οποίου υπήρξε και δήμαρχος από το 1904. Εκδηλώθηκε ως θερμός υπερασπιστής του Ντρέιφους, δημοκράτης, αντικληρικός και σοσιαλιστής. Το πρώτο του σημαντικό βιβλίο Το παράσιτο (1892), που καυτηρίαζε τα ήθη της εποχής, θεωρείται, από ορισμένους, ως το καλύτερό του μυθιστόρημα. Γνωστότερα είναι 0 κοκκινοτρίχης (1894, διασκευάστηκε για το θέατρο το 1900 και δύο φορές, το 1925 και το 1932, για τον κινηματογράφο, σε σκηνοθεσία του Ντιβιβιέ), αφηγήσεις με ήρωα ένα αγόρι απλό και αισθαντικό, και το Φυσικές ιστορίες (1896), όπου η νατουραλιστική περιγραφή μετριάζεται από το χιούμορ και το στιλιζαρισμένο ύφος. Από τα θεατρικά του έργα, τα καλύτερα είναι Η ηδονή του χωρισμού (1897) και το Μαύρο ψωμί (1898). Το Ημερολόγιό του, που κρατούσε από το 1887 και εκδόθηκε το 1925-1927, μετά τον θάνατό του, και σε συμπληρωμένη έκδοση το 1935, είναι η ολοκληρωμένη έκφραση της τέχνης, πικρής και ειρωνικής, ενός όψιμου νατουραλιστή, και της συγκρατημένα υπερήφανης και υπεραναλυτικής ιδιοσυγκρασίας του.